زیتون ـ مهسا محمدی: معلمان در بسیاری از شهرهای ایران اعتصاب کردند. هفته گذشته شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان در بیانیه‌ای از معلمان و فرهنگیان خواسته بود که در اعتراض به «گرانی و تورم» در روزهای ۲۲ و ۲۳ مهر در کلاس‌های درس حاضر نشوند و در دفتر مدرسه تحصن کنند؛ تحصنهایی که حالا در بعضی مدارس با تهدید نهادهای امنیتی یک نفره یا دونفره شده و در برخی جاها هم همه معلمان و حتی دانش‌آموزان را درگیر خود کرده است.
در طی دو روز گذشته عکس و فیلم‌های زیادی از معلمان دست از کارکشیده و متحصن در دفاتر مدارس منتشر شد. از استان‌های فارس، تهران، کرمانشاه، خراسان شمالی، ایلام، همدان و اصفهان گرفته تا آذربایجان شرقی، غربی، کردستان و بوشهر.
در بخشی از بیانیه اعتصاب معلمان آمده است که با پیگیریهای فرهنگیان برای رسیدگی به خواسته‌هایشان «نهادهای امنیتی و قوه قضاییه به جای برخورد با دزدان و فاسدان جامعه، معلمان مطالبه‌گر و عدالتخواه را تهدید، تبعید، انفصال، اخراج و زندانی کرده‌اند.» اشاره این بخش از بیانیه به احکام صادره برای محمد حبیبی، فعال صنفی و عضو هیئت مدیره کانون صنفی معلمان استان تهران و اسماعیل عبدی، فعال صنفی معلمان و دیگر معلمان زندانی مانند محمود بهشتی است.
حال با این موج جدید و فراگیر تحصن در شهرهای مختلف، عبدالرضا قنبری، معلم و منتقد ادبی و محمدرضا رمضان‌زاده، دبیر انجمن صنفی معلمان خراسان شمالی و مسئول دبیرخانه شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی معلمان ایران هم بازداشت شده‌اند.
«۱۸ میلیون تومان از سهم هر عضو صندوق ذخیره فرهنگیان دزدیدند»
معلمان می‌گویند که حاکمیت هیچ برنامه و ایده عملی جهت به‌سازی و اصلاح ساختار نظام آموزشی ندارد و به جای توجه به کیفیت آموزشی و معیشت معلمان هر روز بیشتر از قبل به سمت پولی‌سازی آموزش و فقیرسازی معلمان گام برمی‌دارد .
در بخش دیگری از بیانیه مذکور تاکید شده است: «اجرایی نشدن قانون مدیریت خدمات کشوری که بیش از ده سال است اجرا نمی‌گردد، رتبه‌بندی سه سال است که هر ماه به ماه بعد حواله داده می‌شود. صندوق ذخیره فرهنگیان به تاراج رفته است و از سهم هر عضو طبق آمار کمیته تحقیق صندوق، حدود ۱۸ میلیون تومن دزدیده‌اند.»
یکی از معلمان اعتصابی در گفتگو با «زیتون» در پاسخ به ما درباره اهداف کوتاه و بلندمدت این اعتصاب گفته است:«در رابطه با عنوان اعتصاب، یعنی اعتراض به «تورم و گرانی» ، این خواسته اساسی و مهمی است و به طور مستقیم با زیست فرهنگیان ارتباط دارد. در کنار این مسئله اساسی مطالبات دیگری مانند پیگیری اختلاس صندوق ذخیره فرهنگیان را هم مطرح کردیم، این موردی است که می‌توان به طور خاص و کوتاه مدت به آن رسیدگی کرد. مادامی که ما مطالباتمان را مطرح می‌کنیم قبول داریم که ممکن است در مقاطعی جواب حداقلی داشته باشد اما لزومی نمی‌بینیم که مطالباتمان را به صورت حداکثری بیان نکنیم، خواسته‌هایی که بسیار بدیهی و اساسی هستند.»
این معلم در ادامه با اشاره به پاسخ‌هایی که از سوی نهادهای مسئول در جواب پیگیری مطالبات معلمان داده می‌شود، گفت:«چندی پیش یکی از وزرا گفته بود که اگر ما بخواهیم حقوق معلمان را افزایش دهیم باید یک چاه نفت جدا داشته باشیم، این در حالی است که هر چند آموزش و پرورش بزرگترین نهاد حقوق‌بگیر دولت است اما صندوق ذخیره فرهنگیان و بانک سرمایه که این صندوق از بزرگترین سهامداران آن است می‌توانست یکی از منابع مهم در اختیار فرهنگیان باشد و عواید حاصل از آن صرف بهبود فضای آموزشی چه برای معلمان و چه برای دانش‌آموزان شود.»
وی درباره پیگیریهای خواسته‌های این صنف از طریق فعالان پیش از شروع اعتصاب سراسری، تاکید کرد:«به طور خاص در مورد اجرای قانون مدیریت خدمات کشوری و قانون رتبه‌بندی جلسات متعددی با مسئولان کشوری در استان‌های مختلف تشکیل شد. از بسیاری از اعضای انجمن صنفی خواسته شده در این مورد صحبت کنند و نظرات و راه‌کارهای خود را بدهند. اگر چه ما این را اتفاق مثبتی می‌دیدیم و هنوز هم راه گفتگو و تعامل را باز می‌بینیم اما حقیقتا هنوز بعد از این همه مدت به نتیجه‌ای نرسیدیم، مثلا درباره رتبه‌بندی اتفاقاتی افتاد، اما ما این تغییرات را خیلی در سطح می‌بینم و آنچه برای ما از رتبه‌بندی بیشتر اهمیت دارد اجرای قانون مدیریت خدمات کشوری است.»
مطالبه های آموزشی، چه در رابطه با معلمان و چه دانش‌آموزان از نگاه این معلم آن‌قدر درهم آمیخته است که جدا کردن آنها نه تنها ممکن نیست بلکه معقول هم به نظر نمی‌رسد وی تاکید دارد :«ما نمی‌توانیم درخواست کنیم وضعیت معیشتی معلمان بهبود یابد اما از سوی دیگر فضای آموزشی را فراموش کنیم یا بالعکس. یا نمی‌توانیم شاهد این باشیم که موازین آموزشی ما تفاوت بزرگی با آنچه که نهادهای استاندارد بین‌المللی مصوب کرده‌اند داشته باشد.»
ما عمیقا با خصوصی سازی مدارس مخالفیم
مخالفت با خصوصی‌سازی آموزش یکی از مطالبات مطرح شده اصلی از سوی این معلمان بود در همین رابطه این معلم اعتصابی هم به زیتون گفت:«ما عمیقا معتقدیم که خصوصی‌سازی در حوزه آموزش، درمان و امنیت نباید اتفاق بیافتد و به زبان ساده اینکه نباید کسی که پول بیشتری دارد بتواند امکانات بهتری دریافت کند، بالاخص درباره کودکان.»
در پاسخ به این سوال زیتون که آیا تنوع و تعدد خواسته‌های مطرح شده مانع از تمرکز بر یکی خواسته‌های اساسی نمی‌شود، وی پاسخ داد:«مطلقا تنوع مطالبات موجب اختلال در رسیدگی نمی‌شود ما یک انجمن صنفی مستقل با شاخه‌های متعددی هستیم که هر کمیته چیزی را پیگیری می‌کند، می‌بینید که ما فقط وضعیت معیشت خودمان را مطرح نمی‌کنیم، نگران وضعیت آموزشی هم هستیم، به استانداردهای آموزشی و مواد درسی هم می‌پردازیم، تحصیل به زبان مادری را حق کودکان می‌دانیم و در نگاه ما همه اینها به هم مرتبطند. از سوی دیگر بحث آزادی معلمان را هم مطرح می‌کنیم، این مطالبه را هم نمی‌توان وانهاد چرا که این افراد هم برای طرح و پیگیری همین مطالبات در زندان به سر می‌برند و بنابراین حذف هیچکدام از این مجموعه مطالبات منطقی و درست نیست.»
این معلم در انتها با اشاره به ساختار و مدت زمان اعلام شده برای اعتصاب خاطرنشان کرد:«ما انتظار داریم که دستگاه‌های امنیتی و آموزش و پرورش معقول عمل کنند چرا که ما هم چنین کردیم و این به خاطر باور ما به مدنیت است. اگر ما اعتصاب را دو روزه تمام می‌کنیم و آن را یک هفته یا ده روزه نمی‌کنیم از این جهت است که نگران وضعیت آموزش بچه ها هستیم و با تمام وجود سعی می‌کنیم که صدای خود را به آرام‌ترین شکل ممکن به مسئولان برسانیم. اولین قدم عقلانی از سوی آنان هم میتواند آزادی این همکاران و کاهش فشار بر روی فعالان صنفی باشد.»