جناب ظریف!
این روزها دولت اسد خود را اماده می‌کند که منطقه ادلب را به‌تسخیر نظامی درآورد. ادلب در انتظار یک فاجعه و خونریزی بزرگ است. دنیا به ادلب چشم دوخته است تا ببیند حامیان اسد در سوریه چقدر حاضرند خشونت بورزند و در بین خون‌هایی که به‌نام تروریست می‌ریزند، برای بار دیگر، به همه مردم بی‌گناه سوریه و شهروندان این کشور قساوت خود را نشان دهند. بهتر از من می‌دانید که ادلب تنها بخشی از سوریه بوده است که مخالفین اسد به‌دنبال بمباران بدون تبعیض روسیه در بخش‌های دیگر این کشور، به آن پناه برده‌اند. پوتین و روس‌ها با چچنی کردن سوریه و کشتار وسیع مردم این کشور، که در ان تبعیضی راه نیافته بود، موفق شدند تا مستبد شما، اسد را، برای رهبری جمهوری اسلامی ایران و سپاهیان حفظ کنند. و اکنون ادلب در انتظار خونریزی مردم این کشور با حمایت شماست. می‌روید تا به دنیا ثابت کنید که کشتن مردم سوریه، نه تنها حمایت سپاهیان ماجراجو و خشونت‌طلب را دارد، که مهر تایید شما را نیز در پای این شرمساری بین‌الملل خواهد داشت.
جناب ظریف! بهتر از من می‌دانید که جمهوری اسلامی ایران از ابتدای جنگهای داخلی سوریه در کنار استبداد اسد قرار گرفت تا از او حمایت کند. با توجیه‌هایی چون «عمق استراژیک ضد اسرائیلی ایران»، «مدافع حرم»، «مبارزه با داعش» و «اگر با انها در سوریه نجنگیم در تهران باید با انها باید بجنگیم» و این‌گونه حقیقت را از مردمان کشورتان پنهان کردید. به سوریه رفتید تا سوریه را تبدیل به یک پایگاه ضداسرائیلی کنید. همه توجیه‌های دیگر و یا اینکه کار مستشاری در سوریه می‌کرده اید، برای فریب مردم بود. زمانی‌که ایران به سوریه رفت از گروههای جهادی خبری نبود. ایران در پایان سال ۱۳۸۹ به سوریه رفته است . جبهه النصره اولین گروه تروریستی القاعده‌ای یک‌سال بعد فعالیت خود را در سوریه اغاز کرد. داعش با دعوت جبهه النصره دوسال بعد از شروع جنگهای داخلی در سوریه وارد این کشور شد. نه ماه بعد از شروع جنگهای داخلی در سوریه، دولتتان برای اولین بار به مخالفین اسد پیشنهاد کرد که با حفظ او و ماندن تمامی نیروهای نطامی در دست اسد، اگر مایل باشند می‌توانند در دولت شرکت و یا دولت را به‌دست گیرند.حتی وقتی هم که دولت اسد را در مقابل مخالفین خود ضعیف دیدید، حاضر نشدید یک میانجی‌گر با انصاف و با اخلاق باشید. می‌خواستید مخالفین او دولت را به‌دست گیرندتا یک حکومت نظامی هر وقت که صلاح دید، مخالفین خود را از دم تیغ خشونت بگذراند.
دولتتان ادعا کرده است که برای مقابله با تکفیری‌ها و گروههای جهادی به سوریه رفته است اما شما بهتر از هرکسی می‌دانید که به‌مردم دروغ گفته‌اید. ایران برای حفظ اسد و عمق استراتژی ماجراجویانه خود برای مقابله با اسرائیل به سوریه رفته است. حتی زمانی‌که گروههای تکفیری از مردم بی‌گناه این کشور سر می‌بریدند، به وجدان انسانی خود برنگشتید تا با مردم این کشور در مقابل تروریست‌ها و خون‌آشامان داعشی تجدید عهد کنید و دولت اسد را برای حمایت از مردم سوریه تشویق کنید.
جناب ظریف! در سال ۱۳۹۴ وقتی سپاهیان ماجراجو و خشونت‌طلب که از عراق، لبنان و پاکستان جنگجو به سوریه اورده بودند، و نتوانستند بر مخالفین اسد پیروز شوند، پای روسیه را به سوریه کشیدید. پوتین با یک قرآن قلابی برای هدیه به رهبری به تهران امد و رهبر جمهوری اسلامی او را «یک رهبر استثنائی» خواند. به‌خاطر اینکه پوتین منافع توسعه‌طلبانه‌اش را مثل شما در حفظ استبداد اسد در سوریه می‌دید. او را به سوریه اوردید به‌خاطر اینکه سپاهیان با به بن‌بست کشیدن جنگهای داخلی سوریه به یک نیروی هوایی قوی برای کشتار بدون تبعیض شهروندان این کشور نیازمند بودید تا پیروز صحنه شوید. اما در طول جنگهای داخلی سوریه مرتکب گناه بزرگتری هم شدید. با امدن گروههای تکفیری به سوریه و گسترش چتر حفاظتی‌شان برای مردم در بخش‌های مختلف این کشور، به گروههای تکفیری کمک کردید تا حمایت مردمی کسب کنند و خصوصا جوانان در سوریه به ایدئولوژی انها نزدیک شوند. گروههای داخلی مخالف اسد به‌رسم گروههای تکفیری و در مواردی با همکاری با انها به سمت کمک‌های خارجی دست دراز کرده و همه کشورهای همسایه به‌شکلی در سوریه به گسترش نفوذ خود کمر همت گماردند. اگر در ابتدا کشوری مانند قطر، که به نیروهای داخلی سوری که بیشتر تفکرات اخوان المسلمینی داشتند کمک می‌کرد، به‌زودی ترکیه، عربستان سعودی، کشورهای عربی منطقه و امریکا همه در سوریه به‌دنبال حفظ منافع و نفوذ خود آمدند و به‌کمک گروههای دیگر شتافتند. مشکل داخلی سوریه با بی‌کیاستی مطلق ایران، رهبری و سپاهیان ماجراجو به یک مشکل جهانی تبدیل شد. مخالفین اسد اکثرا به رادیکالیسم در رقابت با گروههای تکفیری روی اوردند. فروپاشی اخرین سنگر مخالفین در ادلب منتظر حملات روس‌ها و دولت اسد با حمایت جمهوری اسلامی‌ست. از سوریه انچه مانده کشوری است مخروبه، با بیش از پانصد هزار کشته و دوازده میلیون اواره در داخل و خارج ان. ایران توانست استبداد اسد را در مخروبه ای بنام سوریه حفظ کند اما ایا به اهداف دیگر خود دست یافته است؟
جناب ظریف! سپاهیان ماجراجوی جاهل و رهبری بی‌بصیرت، از گذشته و جنگ عراق با ایران درس نکرفته بودند. انها تصور می‌کردند که وقتی در سوریه وارد می‌شوند و دخالت نظامی می‌کنند، همه کشورهای منطقه و قدرت‌های خارجی دست روی دست می‌گذارند و ایران را نظاره می‌کنند. تصور خام رهبران سیاسی ایران این بود که انها اجازه می‌دهند که ایران، اسد را برای اهداف سیاسی خود بدون دادن هزینه حفظ کند. صحبت‌های نوروزی امسال رهبری در مشهد از این بی‌بصیرتی مطلق پرده برمی‌دارد. او می‌گوید که دخالت ایران در عراق و سوریه به کسی مربوط نیست. این حرف که بار منطقی و عقلانی به لحاظ قوانین بین المللی ندارد، از رهبری که نداند پوشک کودکان به خاطر دسترسی به مواد خام در این کشور با کمبود مواجه شده است و همچنین مردم قدرت خریدشان را از دست داده اند، چندان بعید نیست. ایران در سوریه بیش از چهل میلیارد دلار هزینه و بیش از سه هزار کشته داده و نهایتا تعیین سرنوشت این کشور را به دست روس‌ها سپرده است. روس‌ها هم با هم‌پیمانی سیاسی خود با اسرائیل و عربستان سعودی و در تلاش برای بهبود روابط خود با امریکا، خارج ار ان که منافع ایران در سوریه چه بوده و چه باید باشد، در حال برنامه‌ریزی برای اینده ایران در این کشور هستند. اسرائیل با چراغ سبز روس‌ها مرتب مواضع کلیدی ایران را در سوریه بمباران کرده و هنوز به این کار ادامه می‌دهند. مواضع نظامی سوریه را هم مرتب بمباران می‌کنند تا اسد برای ایجاد امنیت خود کاملا بر روسیه متکی بماند. در چند روز گذشته اسرائیل یک فرودگاه و مرکز نظامی سوریه را در مزه بمباران کردند. دولت اسد و حامیان امنیتی او در ایران اعلام کردند که انفجار در این مرکز تصادفی بوده است. با این همه، ایا دخالت نظامی ایران در سوریه را پیروزمندانه می‌دانید؟
جناب ظریف! بهتر از هرکسی می‌دانید که امروز نفوذ ایران در سوریه و عراق رو به تقلیل است. امروز نفوذ ایران در سوریه در کنترل مطلق روسیه است. اسرائیل به‌دنبال اخراج ایران از سوریه است و با برنامه‌ریزی با روس‌ها، در زمان مناسب انرا عملی خواهد کرد. بازسازی سوریه را روس‌ها کنترل می‌کنند و مادامی‌که ایران در سوریه بماند و سرنوشت اسد مشخص نکردد، جامعه بین الملل از کمک‌های خود برای بازسازی این کشور امتناع خواهد ورزید. پایین‌ترین تخمین برای بازسازی سوریه ۴۰۰ میلیارد دلار و بالاترین ان تا سقف یک تریلیون (هزار میلیارد) دلار براورد شده است. نه ایران و نه روسیه هیچکدام قادر به بازسازی سوریه نخواهند بود. در عراق هم وضع کشور ما و دامنه نفوذش کاملا مشهود است. گروههای مختلف عراقی با پشتوانه‌های استوار مردمی نمیخواهند که ایران در عراق نفوذ گذشته خود را ادامه دهد. اسرائیلی‌ها تهدید کرده‌اند که در صورتی که ایران موشک‌های خود را به عراق انتقال دهد، انهارا بمباران خواهند کرد. اگر سپاهیان وارد یک ماجراجویی دیگری در خاک عراق شوند، همانند سوریه بدون شک با شکست روبرو خواهند شد. نه عراق و نه سوریه مایل نیستند که صحنه منازعات ایران با کشورهای خارجی شوند. حمایت ضمنی العبادی از تحریم‌های امریکا بر ضد ایران باید زنگ خطری برای کشور ما می‌بود.
جناب ظریف! توقع شهروندان این مرز و بوم این است که شما و دولتی که به ان تعلق دارید صدای عقلانیت و منطق در صحنه سیاست خارجی کشور باشید. حمایت شما از خونریزی در ادلب به ته‌مانده اعتبار بین المللی کشور ما لطمه خواهد زد. اگر چه گروههای تکفیری هم به این بخش سوریه پناه برده‌اند اما توقع این است که مردم بی‌گناه سوریه را به اتش جنایت خونریزی و خشونت نسوزانید. اکنون دنیا دارد به ادلب نگاه می‌کند. به‌جای تشویق به خشونت، موجبات حل مسالمت‌امیز ادلب را فراهم اورید. در دنیا خشونت‌طلبی سپاهیان ماجراجو بر اعتبار بین المللی کشور ما بسیار صدمه زده است. امکان اینکه گروههای تکفیری و یا دولت اسد از حملات شیمیائی هم در خشونت ادلب استفاده کنند وجود دارد. دشمنان ایران بدون شک برای بی‌اعتبار کردن کشورما از این‌گونه حملات بهره‌برداری منفی خواهند کرد.
جناب ظریف! شما حتما می‌دانید که جان هزاران انسان بی‌گناه در حمله به ادلب و موشک‌باران بدون تبعیض این منطقه توسط روسیه در خطر است. برای انسانیت و برای رحم و شفقت اسلامی و عدالت انسانی، عامل عملی‌کردن نیات ماجراجویانی نشوید که در کشور خودشان مردم را در یک تظاهرات مسالمت‌امیز بر ضد تقلب انتخاباتی به تیغ خشونت و بی‌رحمی سپردند. فکر نکنید تاریخ انقلاب و دخالت‌های ناروای رهبران سیاسی کشور ما به همین‌جا خاتمه می‌یابد. بعد از عقد برجام در قلوب بسیاری از مردم کشورتان جای گرفتید اما همکاری و همپیمانی‌تان با عمله جور در کشور، این محبوبیت را از شما گرفته و خواهد گرفت. به وجدان انسانی خود و نه به قدرت و عمل عمال ظلم رجوع کنید.