زیتون- بیش از ۲۰۰ سینماگر ایرانی، امروز (شنبه) با انتشار بیانیه‌ای ده ماده‌ای، به مواردی چون «اختناق و سانسور، ناتوانی قوه مجریه در اجرای قانون و ورود سرمایه‌های مشکوک به سینما» اعتراض کردند و اعلام کردند: «بیزاری خود را از سیاست‌های تفتیش شکل و محتوا به هر نحوی اعلام می‌کنیم و خواهان آزادی بیان و اندیشه هستیم.»
سینماگران امضاکننده این بیانیه اعلام کرده‌اند: «ما سینماگران، گروهی نویسنده، کارگردان، تهیه‌کننده، بازیگر و طیفی از نیروی انسانی با تخصص‌های گوناگون و دست‌اندرکار هنر و صنعت سینما هستیم…. اما سال‌های سال است موقعیت حرفه‌ای ما مورد هجوم و آسیب قرار گرفته است.»
نام سینماگرانی چون بهرام بیضایی، ناصر تقوایی، اصغر فرهادی، پرویز کیمیاوی، جعفر پناهی، رخشان بنی‌اعتماد، مسعود جعفری جوزانی، ابوالحسن داوودی، خسرو معصومی، محمد رسول‌اف، حسن برزیده، عزیز‌الله حمیدنژاد و سعید روستایی پای این بیانیه دیده می‌شود.
در بند اول این نامه به موضوع «امنیت شغلی» اشاره شده و آمده است: «برخی فیلمسازان به خاطر ساختن اثری انتقادی، محکوم به زندان و ممنوعیت خروج از کشور و یا با ممنوعیت کار روبه‌رو شده‌اند»، اضافه کرده‌اند که «تبعیض‌های آشکار در توزیع فرصت‌ها و امکانات، اختناق و سانسور، موجب مهاجرت ناخواسته شماری از سینماگران شده است.»
سینماگران در بخشی دیگر از بیانیه خود ضمن اشاره به در امان نبودن آثارشان «از دست دزدان»، به تعدد مراکز تصمیم‌گیری برای سینما و توقیف و سانسور فیلم‌ها «از طرف قوای مجریه، مقننه و قضائیه و نیز نهادهای صاحب نفوذ و جریان‌ها و افراد به اصطلاح خودسر» نیز اعتراض کرده‌اند و نوشتند: «فیلم‌های ما نه تنها از دست دزدان در امان نیستند بلکه طی سالیان متمادی با تعدد مراکز تصمیم‌گیری برای سینما روبرو بوده‌ایم و همواره از طرف قوای مجریه، مقننه و قضائیه و نیز نهادهای صاحب نفوذ و جریان‌ها و افراد به اصطلاح خودسر، فیلم‌های بسیاری توقیف و سانسور شده‌اند.»
بخش دیگری از بیانیه ده ماده‌ای سینماگرانِ معترض به موضوع حمایت «دولت و ارگان‌های خاص» از برخی آثار سینمایی و نیز ورود «سرمایه‌های مشکوک از طریق اشخاص و گاه با حمایت برخی نهادها» اختصاص یافته است.
به گفته این سینماگران، این حمایت «به گونه‌ای بوده است که فیلم‌هایی با محتوای نازل یا پروپاگاندای خاص سهم بیشتری در اشغال پرده‌های سینما داشته و کمتر جایی برای آثار دیگر سینمایی باقی می‌ماند».
سینماگران امضاکننده بیانیه ضمن اشاره به «سوءاستفاده از ارزش‌ها به بهانه فیلم ارزشی و به قصد تصاحب سرمایه‌های عمومی و ایجاد رانت‌های هنگفت برای نهادها و افراد خاص»، از تلاش این دست افراد و نهادها برای «تخریب و زدن انگ‌های ایدئولوژیک به فیلم‌های مستقل» به قصد گرفتن رانت‌های بیشتر نیز خبر داده‌اند.
سینماگرانِ معترض در پایان بیانیه خود به بازماندن سینمای ایران از درخشش در عرصه‌های جهانی و نیز ریزش مخاطب داخلی بر اثر «همه این محدودیت‌ها» اشاره کرده‌اند و اعتراض‌نامه خود را این گونه به پایان برده‌اند: «ما بیزاری خود را از سیاست‌های تفتیشِ شکل و محتوا به هر نحوی اعلام می‌کنیم و خواهان آزادی بیان و اندیشه هستیم.»
همزمان با انتشار این نامه خانه سینما نیز با انتشار نامه‌ای خواهان دیدار فوری با رییس قوه قضاییه شد.
خانه سینما در نامه خود خطاب به ابراهیم رئیسی، قدامات اخیر همکاران او را باعث خدشه‌دار شدن امنیت اهالی سینما برشمرده و این سوال را از رییس دستگاه قضا پرسیده‌اند که «ما با این پرسش بی پاسخ روبرو هستیم که چه دست‌هایی مانع از این است که جامعه فرهنگی – هنری و خصوصاً فیلمسازان احساس آرامش کنند؟ و چه دست هایی در پی گسترش و تشدید دو گانگی در حاکمیت فرهنگی کشور است؟»